Ο Γυρισμός Του Ξενιτεμένου
10,60 €
* Η τιμή περιλαμβάνει το νόμιμο Φ.Π.Α.
“Aμ, πώς! Τι νομίζατε, ότι δεν θα γύριζε ο αδελφός μου;” έλεγε δεξιά κι αριστερά με καμάρι. “Τo ‘ξερα εγώ ότι θα γυρίσει μια μέρα. Αμ, ξεχνιέται η πατρίδα; Έρχεται σύντομα με το βαπόρι! Και δεν είναι ότι έρχεται, φέρνει και έναν ολόκληρο θησαυρό μαζί του. Θέλει, λέει, να τον μοιραστεί μαζί μας, με όλους μας. Έτσι γράφει πάντως στο γράμμα του, να!” έλεγε όλο χαρά, και χωρίς να καλοσκεφτεί τα λόγια του, ανέμιζε με καμάρι το θαλασσί γράμμα του αδελφού του, για να το δουν και να τον πιστέψουν. Τα ‘χε χαμένα ο φουκαράς. Αυτό κι αν ήταν είδηση στη μικρή κοινωνία του χωριού!
Είναι μια αληθινή ιστορία. Ο Τρύφων Θεοχάρης γεννήθηκε το 1894 σ΄ένα μικρό χωριό του Παρνασσού. Του άρεσαν τα γράμματα και είχε ταλέντο στη μουσική, αλλά η οικογένειά του δεν είχε τους πόρους για να τον σπουδάσει και ο ίδιος είχε υποταχθεί στην μοίρα του. Εκεί, όμως, που έβοσκε μια μέρα το κοπάδι τους, ένα απρόοπτο γεγονός άλλαξε για πάντα τη ζωή του και τον ανάγκασε να φύγει σαν κυνηγημένος από το σπίτι και την οικογένειά του και να βρει καταφύγιο για λίγο καιρό σ΄ένα απομονωμένο μοναστήρι, ψηλά στο βουνό. Από τη φύση του ονειροπόλος, έβαζε στην τσέπη του την οκαρίνα, που ο ίδιος είχε σκαλίσει σε ξύλο και γυρνούσε τα απογεύματα στα τριγύρω του μοναστηριού άγρια και αφιλόξενα μέρη. Σε έναν τέτοιον περίπατο, μια μέρα, «σκόνταψε» κυριολεκτικά επάνω σ΄ένα σιδερένιο κασόνι, που ήταν μισοχωμένο στο χώμα, από καιρό όπως φαινόταν. Καθώς το άνοιξε, έλαμψαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του οι χρυσές λίρες που ήταν μέσα. Ο πειρασμός ήταν μεγάλος, όπως και το ερώτημα: Σε ποιόν ανήκε αυτός ο θησαυρός; Ευτυχείς συμπτώσεις τον οδήγησαν, τέλος, να πάρει την απόφαση να φύγει από το μοναστήρι, παίρνοντας μαζί του και τις λίρες που τυχαία είχε βρει. Θα τον βοηθούσαν να εκπληρώσει τα όνειρά του.
Ήταν 16 χρόνων, όταν πήρε το δρόμο της ξενιτειάς για την μακρινή Αυστραλία, όπου έφτασε κουβαλώντας όλες τις καταβολές και τις παραδόσεις μέσα του από τα πάτρια εδάφη και βούτηξε με σύντροφο την ελπίδα στα νέα και άγνωστα νερά που ανοίγονταν μπροστά του. Μια νέα ζωή, ένας νέος τρόπος σκέψης, μια νέα οικογένεια. Όταν στα 65 χρόνια του αποφάσισε να επιστρέψει για πρώτη φορά πίσω στην πατρίδα του, μόνο ο αδελφός του ζούσε ακόμα από τους δικούς του. Του έγραψε λοιπόν ότι επέστρεφε φέρνοντας μάλιστα και έναν «Θησαυρό» μαζί του που ήθελε να τον μοιραστεί με όλους τους. Αυτό κι αν ήταν είδηση στην μικρή κοινωνία του χωριού!
Η ιστορία του Τρύφωνα είναι η «μικρή εικόνα» μπροστά στην άλλη την «μεγάλη εικόνα» του ξενιτεμού, της σκληρής κοινωνικής αντιπαράθεσης στον ξένο τόπο, όπου ο καθένας θα πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό του, αλλά και της αναπόφευκτης αλλαγής που φέρνει η νέα πατρίδα στο νου και στη σκέψη του καθενός. Η νοσταλγία όμως για την μητέρα πατρίδα ποτέ δεν σβήνει και ο γυρισμός σ΄αυτήν απλά αναβάλλεται, ώσπου…
Share on Facebook | Share on Twitter
ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
